Eerste braif aan Korintiërs 11
01Volg mien veurbeeld, krekt as ik Christus zienent volg.
02Ik geef joe der n kompelment veur dat ie in ales zo aan mie denken; en dat zo as ík joe t deurgeven heb, ie dóáraan vastholden.
03Nou wil k joe dit inprenten: van elke man is Christus t hoofd; en t hoofd van vraauw is heur man; en t hoofd van Christus is God.
04Elke man dij beedt of profetaaiert mit wat op kop, moakt zien hoofd te schaande.
05Mor elke vraauw dij beedt of profetaaiert mit blode kop, moakt heur hoofd te schaande. Den is t net n koalschoren wicht.
06As n vraauw niks op dut, kin ze t hoar der ook wel ofknippen. Mor as t veur n vraauw schoamachteg is t hoar òf te knippen of te scheren, den mout ze ook wat op doun.
07n Man huift nait wat op te doun; hai vertegenwoordegt God ja en dij zien gezag. Mor in n vraauw kom ie t gezag van heur man tegen.
08Man is ja nait tou vraauw oetnomen, mor aansom.
09Man is ja ook nait schoapen om vraauw, mor aansom.
10 Doarom mout n vraauw (n taiken van) heur gezag droagen vanwegens engels.
11 Mor t is wél zo: verbonden aan de Heer staait man net zo min lös van vraauw, as vraauw van man.
12 Zo as vraauw tou man oetnomen is, zo komt man deur vraauw op wereld. Mor ales het God as oorsprong.
13 Goa nou mor ais bie joezulm te roade: is t fersounlek dat n vraauw mit blode kop tou God beedt?
14 As ie nou enkeld op joen noatuurlek gevuil ofgoan, den veracht ie n man toch as e t hoar laank het?
15 Mor het n vraauw dat, den heb ie veur heur respekt. t Hoar is heur ja geven as n ringmuur.
16 As ain t weer beter waiten wil: wié binnen t zo nait wènd, en net zo min God zien gemainte.
17 Nou k joe toch dit veurschrift geef, krieg ie der van mie gain kompelment veur dat joen soamenkomsten meer bedaarven as gouddoun.
18 Allereerst dit: as ie as gemainte bie nkander kommen, vaal ie oetnkander in koppels, zo heur ik. En doar zel, denk ik, wel wát van aan wezen.
19 Der mouten maank joe ja wel pertijen wezen, wil aan t licht kommen wèl of ter maank joe solied binnen.
20 Nou, as ie den bie nkander kommen, is ter van eten van de Heer zien moaltied gain sproake.
21 Bie t eten pakt elk ja, veurdat n aander der aankommen kin, t etendrinken dat e zulm mitnomen het. Van dij gevolgen dat ain honger het en aander doen is.
22 Ie hebben toch vaast wel hoezen doar ie etendrinken kinnen? Of hoal ie neus op veur God zien gemainte, dat ie aarme lu sneu moaken duren? Wat mout ik doar nou van zeggen? Joe n kompelment geven? Nee, hier heb k gain goud woord veur over!
23 Ik heb van de Heer deurkregen - en dat heb k joe ook deurgeven - dat ons Heer Jezus in dij naacht dou e verroaden wer, n brood pakte.
24 Dou e der veur daankt haar, brook e t en zee: "Dit is mien liggoam veur joe! Dou dat as n aandenken aan mie."
25 Net zo pakte hai noa t eten beker ook en zee: "Dizze beker is t nije verbond in mien bloud. Zo voak as ie doar oet drinken, mout ie dat doun as aandenken aan mie.
26 Zo voak as ie ja dat brood eten en oet dij beker drinken, moak ie de Heer zien dood bekend, net zo laank tot e komt.
27 Dat zodounde: wèl of onvoug de Heer zien brood et of oet zien beker drinkt, dij zel aansproakelk wezen veur de Heer zien liggoam en bloud.
28 Doarom mout men zokzulm noagoan en den eerst van t brood eten en oet beker drinken.
29 Wèl et of drinkt, dij hoalt ja mit dat eten en drinken zok n veroordailen op haals as e t liggoam nait veurkómmend behandelt.
30 Doarom binnen der maank joe zo'n bult mensken zaik en aan t sukkeln en staarven der nog al wat.
31 Mor as wie nkander veurkómmend behandelden, zol we ook nait bestraft worden.
32 Toch vudt de Heer ons op deur dij bestravven, om veur te kommen dat we mit wereld veroordaild worden zollen.
33 Nou den, mien bruiers en zusters, as ie bie nkander kommen om te eten, onthoal nkander den.
34 Het ain honger den mout e thoes mor eten. Aans zol ie joe mit joen soamenkomsten n veroordailen op haals hoalen.
Wiedere odders zel k wel geven as ik kom.
|
